Oud-Rekem wel finalist maar géén specialist aardrijkskunde

De eerste provinciale finalist van deze wedstrijd - Oud-Rekem (van harte proficiat overigens met het behaalde resultaat!) - ging tijdens de promo-toer langs bij de zogeheten concurrentie uit de 5 provincies, zo ook bij de Antwerpse dorpen, waaronder het o zo mooie Baarle. Bij het bekijken van deze 'reportage' (de concurrenten 4/5 van 15 april) viel ons - Bolle Clavis - toch wel op dat beide reporters (Jan en Luc) weinig kaas geheten hebben van aardrijkskunde ...

Zij gingen immers op pad in het verkeerde dorp ... Al van het begin bracht de grensovergang tussen grenspalen 214 en 215 (het vroegere "gat in de grens" dat pas in 1974 gedicht werd) beide heren compleet in de war ... ze reden Nederland binnen en hadden Baarle-Hertog nog niet gehad. Wel beste heren, bij deze een zeer summier lesje geografie!



Een 5-tal km ten noorden van de rijksgrens die jullie oriëntatie teniet deed, vind je Baarle-Hertog: 22 stukjes België her en der verspreid in het Nederlandse Baarle-Nassau. Enclaves heet dat. Om het nog wat ingewikkelder te maken: in de 2 grootste Belgische enclaves (die het centrum van Baarle-Hertog vormen) liggen op hun beurt 7 stukjes Nederland verspreid (7 van de 8 puzzelstukjes van Baarle-Nassau) ... Je bent dus niet éénmaal, niet tweemaal, ... maar wel tientallen keren de grens over gegaan, maar veel erger is dat je dit deed zonder het in de gaten te hebben! Want wij hebben er alles aan gedaan om die grenzen duidelijk zichtbaar te maken (zie fotos)!


En om het nooit meer te vergeten: ziehier nogmaals de grens die jullie overschreden net voor je - compleet ten onrechte - vaststelde dat Baarle-Hertog géén Vlaams dorp is en het er vol Hollanders loopt. En gesteld dat dit laatste nog waar was: so what? Hoe meer zielen hoe meer vreugd, toch?


De groeten! Bolle Clavis

Baarle anders bekeken: het Jeugdwerk

Nu ik zo terugkijk blinkt ons dorp vooral uit in anders zijn dan anderen. Wat je hier bijvoorbeeld niet hebt zijn scouting verenigingen. Wel sportclubs, bijvoorbeeld twee voetbalclubs, twee tennisverenigingen, twee paardrijverenigingen, een atletiekvereniging en dan is er ook nog judo, karate en badminton. Wat we hier wel hebben, en dat hebben ze lang niet overal, is een grote organisatie die zich het Jeugdwerk noemt. Vorig jaar vierden ze hun vijftigjarig bestaan. Hun ontstaan stamt uit de tijd dat de Nederlandse jeugd aan de ene kant van de straat liep en de Belgische aan de andere kant, en maar schelden en roepen... Kaaskoppen, frietzakken en nog veel meer lelijks.
Dat moest maar eens afgelopen zijn vonden een paar volwassenen. Zij besloten een jeugdavond te organiseren voor alle jeugd van de beide Baarles. Het was even spannend of het niet op vechten zou uitdraaien, maar neen, ze leerden elkaar kennen en er ontstonden vriendschappen over en weer. Het was gewoon een kwestie van onbekend maakt onbemind. Na die avond volgden weekends, kampweken, allerlei activiteiten. Nu is het Jeugdwerk de grootste club van het dorp. Ze organiseren alles, van carnaval tot de pruimentoer en elk jaar de wielerzesdaagse waar ruim 600 kinderen aan het begin van de vakantie een hele week fietsen en spelletjes doen en een hoop plezier hebben. Zelfs uit de omringende dorpen staan ze te dringen en op wachtlijsten om mee te mogen doen. Van beide zijden van de grens!
Er zijn clubs voor verschillende leeftijden, zaterdags overdag, vrijdagavond voor de ietsje oudere kinderen, voor de weer iets ouderen is er weer een andere uitgaansavond. Wat nog het allerleukst is dat de jeugd vaak instroomt in het team wat leiding geeft. Ook allemaal jonge mensen die leren organiseren, verantwoordelijkheid dragen, leuk bezig zijn met kinderen, besturen en leiding geven. Eigenlijk toch een fantastisch iets wat wij hier hebben. En iedereen vindt het allemaal maar heel gewoon.
Volgend weekend organiseert het Jeugdwerk een groot tentfeest en ze hebben weer aan iedereen gedacht. Een avond voor de jeugd vanaf 13 jaar. Een middag met optredens en leuke dingen voor de schoolgaande jeugd. Een familiedag op zondag. En... voor de jeugd van vroeger een 70's en 80's party! Ik heb al met mijn ouwe vrienden en vriendinnen afgesproken...

B. Clavis

meer info: http://www.sjb.baarle.net/

Ook Baolse koeien zijn grensgevallen ...

Hier ben ik weer. Bolle C. juist terug van mijn bezoekje aan een ander lid van het comitee. En ik ga van de ene boer naar de andere. Alleen is het nu geen ijzerboer maar een koeienboer. Ik tref Jan Bruurs aan voor de stal en terwijl zoon Joris lustig nog een vaatje drijfmest wegrijdt - het is blijkbaar de moment - kan ik even een gezellig babbeltje doen met Jan. Voor zijn favoriete plaatsje moeten we niet ver gaan. Want dat is namelijk tussen de koeien. En waarom tussen de koeien? Ik kreeg de volgende uitleg van Jan. ”Ten eerste is het mijn kostwinning. Maar op de foto kun je duidelijk zien dat ik geniet van tussen de koeien mijn werk te doen. Er gebeurt ook altijd wat. Een tweeling geboren, een koe die brul wordt, uit een rode koe en een rode stier een zwart kalf krijgen. Het is altijd wat.” Ho ho ho, dit is voor een arme leek te veel onbekende dingen op te korte tijd. Een tweeling dat ken ik nog, maar een brul niet en hoe kan uit twee rood een zwart komen. “Wel,” vervolgt Jan, ”een brul is wanneer een koe om de tien dagen stierig wordt en dat zou niet zo erg zijn, maar ze geraakt ook niet meer drachtig. En van dat zwart kalf dat is als ergens in de bloedlijn er een zwarte factor zit en die kan dus na enkele generaties terug bovenkomen.” Fantastisch beroep lijkt me dat boer zijn. Als we verkozen zijn tot mooiste dorp kan ik misschien wel wat gaan boeren. Het lijkt me wel wat. Nog een vraagje aan Jan. Waarom moeten wij op Baarle stemmen. “Omdat Baarle een uniek dorp is. Enig in Europa en misschien wel op de wereld. En het zal een echt dorp blijven want zowel Baarle-Hertog als Baarle-Nassau zijn niet gefusioneerd met een andere gemeente.” Ik trek nu weer terug naar het centrum doorheen een prachtige natuurrijke omgeving waar de Belgische en Nederlandse koetjes vredig naast elkaar grazen.

Groetjes,

Bolle C.

WAK festival en hele week activiteiten in aantocht

Er is hier van alles te doen; heel veel mensen spannen zich in om iets op touw te zetten. Zo wordt de Vlaamse Week van de Amateurkunsten ook hier elk jaar omarmd en een enthousiaste groep mensen bedenkt steeds weer nieuwe manieren om de amateurkunstenaars uit het dorp in de spotlights te plaatsen.


Schilderijen in etalages, speciale kunstwerken in bomen langs een speciale wandelroute door het dorp, optredens van jonge veelbelovende muzikanten in de plaatselijke horeca, kunstenaars die op straat een soort Montmartre maken, van alles kun je hier tegenkomen en beleven.

Dit jaar is er, naast exposities van kunstwerken en sculpturen, gekozen voor een groot festival waarop allerlei vormen en stijlen van muziek aan bod komen. Van smartlappenkoor tot heavy metal band. Het is er allemaal op zondag 27 april. En allemaal afkomstig uit Baarle! Hoe veelzijdig kun je zijn?

'Vreemd gaan' is het thema en dat hebben we niet zelf bedacht, maar het past uitstekend bij ons. Gaan ze hier dan allemaal vreemd? Nee, of tenminste, niet dat ik weet. Maar vreemde vogels zijn er te over, en we nemen graag een kijkje over de grens, bij die 'vreemde' Hollanders. Voor ons is dat helemaal niet vreemd. We kijken niet gauw ergens vreemd van op. Maar het kan soms wel vreemd lopen, als je 's ochtends begint met een koffieconcert van een koor dat zich Kamerkoor Terpander noemt, en 's avonds eindigt als het al donker wordt met 'Rich Danny and the Wealth'. En wat daar allemaal tussenin zit... Muziekschoolstudenten, een komisch duo, sessiebands, een smartlappenkoor, een romantisch trio, harmoniesessiemuzikanten, je kunt het zo vreemd niet bedenken... Kom kijken, het is gratis!

Op de blogs van andere dorpen nam ik eens een kijkje en overal zijn cultuurminnende initiatieven. Maar nergens vond ik er zoveel als in Baarle. Want naast het geweldige festival wat een hele dag duurt en maar liefst 17 deelnemende groepen optredenden telt (aantal personen loopt in de honderden) zijn er nog meer speciale dingen bedacht. Wat dacht u van Paint Baol? Niet schieten met verf, maar een Baarles kunstenaarsplein op de zondagmiddag. Of het initiatief om samen met de jeugd van Zondereigen een Gaudi Mozaiek te maken op een bank bij de St. Josephskapel? Under Construction noemen ze dat dan. Leerlingen van de muziekschool geven uitvoeringen in het nieuwe auditorium, er is een speciale kunstroute uitgezet langs etalages en expositieruimten. "Er zitten veel creatieve mensen in Baarle en die willen we de kans geven om naar buiten te komen" zegt een van de organisatoren. De hele week gonst Baarle van de kunst en cultuur, alles is gratis toegankelijk, ons dorp bruist! En als klap op de vuurpijl het weekend van 3 en 4 mei de uitzendingen van Vlaanderen Vakantieland en het daarop volgende spektakel... U bent gewaarschuwd!

B. Clavis

Programma WAK-festival 27 april Kultureel Centrum en aanpalende parking

10.30 uur Kamerkoor Terpander (aula)
11.00 uur Leerlingen academie Muziek en Woord (auditorium)
11.15 uur Jos Horsten (aula)
12.00 uur Duo Emotions (aula)
12.45 uur Sessieband Zondereigen (buiten)
13.30 uur Willem's Band (buiten)
14.00 uur Workshop drum & percussie
14.15 uur Enclavekoor (aula)

Voor Baols sentiment ga je door de knieën

Beste Blogfanaten,

Ik ben weer in de pen gekropen en het is zelfs een beetje dringend deze keer, want onze burgervader krijgt namelijk commentaar naar aanleiding van mijn vorig artikel. Eigenlijk meer over de foto die er bijstond. Ik wil hier dan ook duidelijk stellen dat het wel degelijk het smalste stukje Nederland is dat hij aanduidt en niet iets anders. Er wonen blijkbaar mensen met een levende fantasie in Baarle. Voor de burgemeester heb ik hier nog een tip om te reageren moesten de insinuaties blijven aanhouden. Ik heb namelijk in het rijk der verbeelding iets soortgelijks meegemaakt. Ik werd op ongeveer dezelfde manier afgebeeld in “De gazet van verbeelding”. En als er dan iemand met een reactie kwam zei ik :”Inderdaad, de mijne is zeven centimeter”. Om er dan fijntjes op te laten volgen :”Ik vindt dat dik genoeg”!!! Ik hoop dat ik er de mens een beetje mee geholpen heb.

Ik heb ondertussen ook al een nieuw slachtoffer gevonden om zijn speciaal plaatsje van Baarle uit de doeken te doen. Namelijk Leo Van Tilburg, schepen van openbare werken, en thuis nieuwijzerboer. En dan veronderstel ik dat er ook zoiets bestaat als een oudijzerboer. Voor zijn favoriete plaatsje in Baarle gaan we eigenlijk terug in de tijd. In zijn jeugdjaren was er een verbindingsstraatje tussen de Molenstraat en de Alphense weg. En door dit “Baxe straatje” gingen Leo en zijn vrienden alle dagen naar school. Nu stond er langs het straatje een beukenhaag en daar konden Meikevers gevangen worden. Leo vond dit geweldig fascinerende beestjes. Wel in die mate dat hij zo’n beestje altijd bij zich wilde hebben en daarom maakte hij dan aan het staartje van het beestje een draadje vast en dan vloog de meikever met hem mee. Ik denk dat Leo in het rijk der verbeelding helemaal niet zou misstaan!! Leo had echter nog een minder aangename herinnering aan het Baxe straatje. Op een dag was er een jongen die een paar jaar ouder was en die Leo en zijn vrienden opdroeg om twintig minuten op hun knieën te blijven zitten. Een held als Leo was, is hij naar eigen zeggen “wel een half uur blijven zitten”.

Op de vraag wat Baarle zo speciaal maakt dat er op gestemd moet worden, had Leo volgende argumenten. En hier komt de schepen van openbare werken toch wel naar boven. Wat ons onderscheidt van andere Vlaamse dorpen is dat in Baarle het hele dorp aangesloten is op de riolering en dat alle nutsvoorzieningen onder de grond zitten. Dus geen kabels in de lucht waar meikevers zich tegen te pletter kunnen vliegen. Verder ook zeer weinig lintbebouwing. En het is géén passeerdorp want er komen zeer veel wegen samen. Net niet genoeg echter om de vergelijking met Rome te doorstaan.

Ik dank Leo hartelijk voor de informatie en ben ondertussen alweer naarstig op zoek naar een volgend mooi plekje, aangereikt door een volgende mooie mens.

Bolle C.

Springen over Nederland heen: in Baarle kan dit!

Beste Vlamingen en wereldburgers,
Ik wil nog even wat vertellen over mijn ervaringen tijdens het verkennen van Baarle-Hertog. Nadat ik vorige keer een eerste kennismaking had gehad met de werkgroep heb ik mij in het dorpsleven gesmeten om met eigen ogen te zien wat er zoal gebeurd in het smokkelgat. Want zo word hier het dorp ook nogal eens genoemd door de plaatselijke inwoners. Op zondag heb ik de dorpskern van Baarle-Hertog verkend. Maar druk!!! Druk!!! Dat kun je nauwelijks beschrijven. En pas op, dat zijn geen inwoners van het dorp maar bijna allemaal van ergens anders. Want als ik uitleg vroeg over een gebouw of zo. Het was altijd van “Wij zijn ook niet van hier”(met een Nederlands accent). Dus om een betere mengelmoes van toeristen te verkrijgen zouden de Belgen ook wat meer moeten afzakken naar hier. Maar dat gaat allemaal goedkomen van zodra we de wedstrijd gewonnen hebben. Ik heb ondertussen nog een idee gekregen om toch de mooiste plekjes van Baarle-Hertog te leren kennen. Ik ga het gewoon aan die mannen en vrouwen van de werkgroep vragen. En met wie kunnen we beter beginnen dan met de burgemeester zelf. Tussen 2 vergaderingen in kon ik mijn vragen op de beste man afvuren. Op de vraag waarom de mensen op Baarle moeten stemmen kreeg ik in een vlot tempo allerlei redenen. Want volgens onze burgemeester zijn we niet alleen het mooiste dorp maar ook het meest unieke wegens de vermenging van de twee nationaliteiten. Er zijn dus nergens mensen die zoveel van elkaars specifieke landsgewoonten kennen als hier.Onze eerste burger ging zelfs zover om er zelfs iets erotisch in te zien omdat de inwoners van welke nationaliteit dan ook zo goed als met de buiken tegen elkaar liggen. Zo nauw is hier alles verweven. Als dat niet schoon is!! Op de vraag welk nu het mooiste of speciaalste plekje van Baarle was kreeg ik pas na enig nadenken een antwoord. Maar het bleek de plaats te zijn waar Nederland op z’n smalst is. Tussen twee Belgische enclaves blijkt een stukje Nederland te liggen dat maar amper twaalf meter breed is. Als dat niet uniek is. Ik heb er dan ook maar meteen een foto van getrokken. Een met burgemeester plus landsgrens en een met kaart waar het gelegen is. Ik kwam ondertussen ook nog te weten dat onze burgemeester er eigenlijk van droomt om over dit smal stukje Nederland eens over te springen. Ik denk dat we daar ooit nog eens een apart comité voor moeten oprichten.

Tot zover mijn eerste verkenning en ik denk dat ik volgende toch ook eens in Zondereigen ga rondneuzen aan de andere kant van de grens.

Bolle C.